У панядзелак 21 сакавіка 1496 г. ў дзень Святога Бенядзікта ў сваім гаспадарскім дворы ў Берштах „[…] Аляксандр з ласкі Божай вялікі князь літоўскі, рускі і жамойцкі” дараваў Гародні права на самакіраванне . Паводле прывілея горад пераходзіў „з права літоўскага або рускага […] на права нямецкае, магдэбурскім званае” і ягоным жыхарам дазвалялася ўзвесці „нават ратушу на месцы гаднейшым”.
1 ліпеня 1569 г. 450 гадоў таму ў Любліне быў падпісаны і апячатаны дакумент, які існуючы да гэтага часу персанальны звяз паміж Польшчай і Вялікім Княствам Літоўскім ператвараў у рэальны звяз. Дакумент атрымаў назву Люблінская Унія. Гэта было адзінае такога роду пагадненне ў свеце. Прычынаў, якія прывялі да Уніі было некалькі.
Жизнь и деятельность лютеран на Гродненщине, которая в XIX веке включала в себя Белосточчину и часть Брестской области, изучена недостаточно. Основная масса документов, так же как и живые свидетели, оказались за пределами нашей страны: большая часть в Российском историческом архиве (Санкт-Петербург), в архиве Латвии (Рига), в архиве консистории Церкви Аугсбургского исповедания в Варшаве (Польша), в фонде Виленской евангелическо-лютеранской диацезии Государственного архива и в библиотеке Академии наук Летувы, в архивах Берлина.
Вёска Княжаводцы згодна з ускоснымі зьвесткамі ўзьнікла не пазьней, калі Вялікія князі Літоўскія трымалі ў гэтым месцы водную пераправу праз Нёман на шляху з Вільні ў Ваўкавыск і Бярэсьце, а людзі, што ахоўвалі і абслугоўвалі княжацкую пераправу, названы былі княжаводцамі. Вялікі князь Літоўскі Ягайла, які ў 1386 годзе з Вільні адправіўся ў Польшчу гэтым шляхам, падоўжыў яго аж да Кракава. Створаны тады саюз адкрыў перад князем шлях да трона польскага.
Большинство православных каменных церквей в наших местах построены после восстания 1863-64 годов в конце 19-начале 20 века в русско-византийском стиле, в народе они получили название "муравьёвки" по имени губернатора М.Н. Муравьёва.
