W lutym 1932 r. „Gazeta Grodzieńska” nadrukowała informacje, że w domu Nr 4 przy ulicy Poniatowskiego w Grodnie zamieszkał jakiś tajemniczy duch. Duch ten, jak pisano, przenosił rzeczy po domu, wylewał gorącą wodę z czajnika i wydawał różne dziwne dźwięki. Przywid najbardziej lubił młodego syna właścicieli Witolda Gerutto.

W zeszłym roku Bank Narodowy Republiki Białoruś wysłał list do innych banków białoruskich, w którym zawiadomił, że zamierza zrezygnować z korzystania z trzech największych budynków swych filii regionalnych w Mochylewie, Witebsku i Grodnie. Narodowy Bank zaproponował innym bankom wykupić te budynki i oceni w najbliszczym czasie ich wartości rynkową.

Карта гродзенскага гета, зробленая гісторыкамі А. Вашкевічам і Я.Махначом 

Прапануем чытачам наша старонкі некалькі матэрыялаў па гісторыі яўрэяў горада Гродна. Сёння яны адсутнічаюць у інтэрнэце і маладаступныя ў бібліятэках. Калі ласка, карыстайцеся. 

У 2009 г. некалькі гродзенскіх гісторыкаў распрацавалі капітальны праект рэнавацыі аднаўлення Новага Свету. Нягледзячы на вялікую зробленую працу атрымалі яны адпіскі. Пытанне захавання Новага Свету, аднак, працягвае заставацца адкрытым. Ніжэй падаем зварот гродзенскіх гісторыкаў дзесяцігадовай даўнасці і спасылку на сам праект аднаўлення і захавання Новага Свету. 

Деятельности Антония Тизенгауза на посту подскарбия Великого княжества Литовского посвящено достаточно большое количество работ [1]. Но актуальность избранной темы заключается в том, что деятельность Антония Тизенгауза в Лососно очень слабо отражена в специальной литературе. Наиболее фундаментальной работой, отражающей все этапы жизни и деятельности Антония Тизенгауза, является работа довоенного гродненского историка Станислава Костялковского – двухтомная монография «Антоний Тизенгауз», вышедшая в Лондоне в 1970–1971 гг. [7]. Однако эта великолепная монография объёмом 1500 страниц имела небольшой тираж, не переиздавалась и до сих пор является труднодоступным изданием.