В 1985 году учёные из Македонии обнаружили маленькое насекомое, всего 3-4 мм в длину. Оно сразу зарекомендовало себя как паразит конского каштана и было названо «Каштановая минирующая моль» - Cameraria ohridella.

Гэта апошяе дрэва ў нашым горадзе, якое было пасаджана ў парку Жылібера ў момант яго заснавання. Гэтае дрэва ведаюць бадай што ўсё. Вялізарных памераў ясень, які стаіць асобна ад іншых дрэў і як бы сустракае кожнага, хто ўваходзіць у парк з боку дома афіцэраў ці галоўнага корпуса ўніверсітэта. 

Большое спасибо за то, что поднимаете в газете проблему массовой вырубки деревьев в Гродно. Очень хотелось бы, чтобы к этому вопросу обращались чаще. Может быть, удастся изменить отношение к зеленым насаждениям. Конечно, того, что было, уже не вернуть, но еще есть надежда на то, что успеем сохранить оставшиеся деревья.

Самы глабальны праект апошняга часу – Стары парк са Швейцарскай далінай. З фатаздымкаў пачатку 20 ст. нам прэзэнтуюцца ўтульныя куточкі гарадскога сада. Мажліва нашыя продкі не былі такія багатыя, а мажліва яны больш удумліва падыходзілі да ўкладання сваіх грошай, ў іх было больш густа і пачуцця меры, бо стары парк выглядаў больш прывабна за кошт небанальных пейзажных кампазіцый. А цяпер што?

Scroll to top