Сергей Галюн являлся одним из руководителей первых организаций социал-демократической направленности, действовавших в Беларуси. Известность ему принесло активное участие в деятельности Революционного кружка в Гродно с 1887 по 1894 гг.

В самом конце 1923 года гродненская интеллигенция организовала общество любителей родного города, которое было зарегистрировано в органах власти. Протоколы совещаний сохранили дух этого времени, всеобщий подъём и желание трудиться на пользу общества, главной целью было оказание помощи магистрату в украшении и благоустройстве города.

Ваколіцы Гродна, дзе з 1904 г. я вяду археалагічныя даследаванні, знаходзяцца на правым беразе Нёмана ў яго сярэднім цячэнні. Рэльеф няроўны, складаецца пераважна з пясчаных пагоркаў, якія дасягаюць 220 метраў, асабліва ў паўднёва-ўсходнім напрамку.

Мікалай Марцінчык – гэта напоўзабытая постаць у гісторыі беларускага руху. Маючы адукацыю лекара, ён далучыўся да нацыянальнага змагання ў міжваенны час. Ягоны жыццёвы лёс быў надзвычай складаным, бо давялося перажыць пераслед і рэпрэсіі не толькі з боку польскіх, але і савецкіх уладаў. На жаль, і па сённяшні дзень у гістарыяграфіі адсутнічаюць грунтоўныя публікацыі, прысвечаныя яго асобе. Паспрабую часткова запоўніць гэты прабел.

Адзін з маіх варшаўскіх знаёмых сказаў пра Гродна наступнае: прывабны горад, асабліва калі яго знесці і пабудаваць нанава. Можна ў адказ на такія выкавзанні схапіцца за свае валасы ці за валасы знаёмага, і троху іх пацягаць, але можна майго сябра і зразумець. Для мяне Гродна вельмі прыгожы, бо я яго ведаю.